Paardencoaching op de Tinkerhoeve
Voelen wat je nodig hebt. Dat is toch wel de setting die ik vandaag heb met ondernemer Henk Jan Hoekman. Henk Jan werkt in Zenderen op de Tinkerhoeve als coach. Hij is onder andere gespecialiseerd in opvang na trauma. Ik parkeer de auto en loop naar de binnenbak waar Henk Jan en ik met elkaar hebben afgesproken. Want paardencoaching klinkt mij super interessant.
De Tinkers
Henk Jan is een open en lieve man die vol passie zijn vak verstaat. In de binnenbak staan een stuk of vijf Tinkers bij elkaar. En ik ben weer even dat jonge meisje van tien. En zag zo ik het paard waar ik destijds op reed voor mijn beeld verschijnen. Dat maakt me blij, ontspannen en geeft mij stiekem kriebels in mijn buik. Na een knuffel, lopen we naar binnen. Bij de open haard met mijn kop detox thee begint Henk Jan te vertellen over zijn passie. Waarbij hij mij raakt. Want wat hij beschrijft, zo voel ik de dingen ook.
Vertrouwen
En dan komt dat moment dat ik als ondernemer even verander in mezelf. Waar genoeg vertrouwen is om over mezelf te praten. Iets wat ik niet snel zal doen in een zakelijk gesprek. Hij schetst hoe stressvolle gebeurtenissen in onze hersenen werken. En met stress kan dus ook een trauma worden bedoeld. Ik begrijp precies wat hij bedoelt. Wanneer de thee op is en Henk Jan mij uitnodigt om de paardenbak in te gaan, zeg ik daar zeker geen nee op. Op dat moment, ben ik de drempel over en durf ik te laten gebeuren wat er gaat gebeuren.
Ontroering
Ik loop achter Henk Jan aan het mulle zand van de bak in. En vervolgens komt daar één van de paarden naar ons toegelopen, ik aai haar kort en vervolgens gaat ze naar Henk Jan toe. Ze krijgt een hoofstel om en ik krijg het touw. En op dat moment bestaat de rest van de wereld even niet meer. En worden paard en ik één. Ik aai haar over haar mooie neus, praat tegen haar en vervolgens gaan mijn beide armen om haar heen. Ze duwt zichzelf zo vast tegen me aan. Dan kijk ik op naar Henk Jan, die afstand genomen heeft. Mijn tranen komen omhoog en ik laat ze toe.
Je plek in mogen nemen
“Welke plek neem jij in” is de vraag van Henk Jan. En wat is veiligheid voor jou. Waarop ik vertel hoe ik die dingen ervaar. Voor mezelf kiezen en niet een ander laten bepalen. Dan begin ik misselijk te worden, voel een blok net boven mijn maag en dat breidt zich uit naar mijn keel. Ik laat het toe en vind dat Henk Jan te dichtbij staat. Geef dit aan en hij doet een kleine stap naar achteren. Waarbij het paard mij aanvoelt, zijn enorme kont tegen Henk Jan aanzet en hem verder wegduwt. Ik kan weer ademen en mijn misselijkheid zakt af.
Bescherming
En dan als een gevoel van bescherming, komt er nog een geweldig mooie Tinker aangelopen. Ik word ingesloten en dit is hun manier om mij als hun “veulen” te beschermen. Ik verwonder me dat ze mij zo feilloos aanvoelen. Dat ik mag voelen en zij mij daarmee helpen. Na een tijdje zo stil te hebben gestaan komt Henk Jan dichterbij en vraag ik hem om een knuffel. Die krijg ik dan ook van hem. Wanneer beide paarden nog om me heen staan, komen de twee alfa merries de bak weer ingelopen. Blijkbaar waren zij vandaag niet nodig om mij te ondersteunen. De sfeer is zen en open.
Dankbaar
Ik bedank de paarden. Was mijn handen, maak nog even vluchtig kennis met de vrouw van Henk Jan en bedank ook Henk Jan voor deze mooie ervaring. Wanneer ik in de auto zit, schrijf ik nog snel wat steekwoorden op en rijdt naar huis. Ontroerd, geraakt en vooral mezelf op die bekende eerste plek mogen zetten, dat is wat ik iedereen gun.