De ontwikkeling van je puber
Het is officieel zomervakantie en mijn 15 jarige zoon is drie weken lang bij mij. Helaas heb ik nog geen vakantie en ergens merk ik dat ik dat helemaal nog niet zo erg vind. Buiten is het weer nog regenachtig. Vanaf volgende week ga ik ongeveer twee weken lang bezig met de studie klassieke massage. Gelukkig kan Stijn dan lekker de ene week 3 dagen lang naar opa en oma en de andere week naar de andere oma. Die vinden het allemaal heerlijk als hij langskomt.
Samen zijn
En de dagen waarop ik geen behandelingen heb gepland zou ik het liefst iets met hem ondernemen. Alleen zit hij midden in zijn ontwikkeling en begint blijkbaar al een hele kerel te worden en is het iets samen doen met mama afgelopen. Net voor het eerst merkte ik dat ik dat mis. En stiekem ben ik een beetje jaloers op de papa’s en mama’s waarvan hun kinderen nog wel iets samen willen doen. Samen vakantie vieren is sinds vorig jaar al een ding, want we liggen zover uit elkaar met onze wensen. En dan denk je, beide water bij de wijn. Geloof mij, ik heb alles al geprobeerd.
Hem zijn ruimte gunnen
Dus besluit ik om hem zijn ruimte te gunnen en laat ik hem zoveel mogelijk met rust. Mag die een dag vaker naar opa en oma, gaat hij deze week solliciteren en zorg ik dat ik er ben wanneer hij mij nodig heeft. Dat zegt niet dat mijn hart op dat vlak geen pijn heeft. Want nu pas besef ik mij goed dat de jaren die geweest zijn, nooit meer terugkomen. Ondanks alles wat ik ooit meemaakte, ben ik een goede moeder, alleen heb ik misschien minder kunnen genieten dan andere ouders van hun kinderen.
Eerlijkheid duurt het langst
We doen het goed samen! En deze week kreeg ik zelfs terug dat hij het zo fijn vind dat ik altijd open en eerlijk ben over alles. Dat hij daardoor de wereld en mij een stukje beter begrijpt. Dit schrijf ik met een brok in mijn keel en tranen over mijn wangen. Dus lieve papa, mama of welke ouder die dit dan ook leest, je doet het goed. Ook al zit je niet lekker in je vel. Wanneer je het even niet ziet zitten of niet weet hoe je misschien met je kind kunt omgaan, zoek dan hulp. Ik ben zo blij dat ik dat ooit heb gedaan, waardoor ik mijn lieve vent beter begrijp. En ja ook ik wil graag knuffelen en stoeien en mag soms nog leren dat nee ook echt nee is. Want wie wil er nu niet bij zijn of haar kind in de buurt zijn.
Het mooie voor mezelf is, doordat ik kwetsbaar durf te zijn en dit openlijk durf te delen, zet ik weer stappen vooruit. En niet alleen mijn kind zich volop ontwikkelt, ook ik midden in mijn ontwikkeling zit.